پیش بینی رفتارهای پرخطر بر مبنای ایمنی دلبستگی به والدین و هیجان طلبی در دانشجویان

هدف از این پژوهش پیش بینی رفتارهای پرخطر بر مبنای ایمنی دلبستگی به والدین و هیجان طلبی در دانشجویان بود. روش: آزمودنی ها ، 307 دانشجوی مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی در رده سنی 25-18 ساله در دانشگاه های علوم بهزیستی و توانبخشی و شهیدبهشتی بودند که با تکمیل پرسشنامه های رفتارپرخطر، دلبستگی به والدین و هم سالان آرمسدن و کرنبرگ و مقیاس هیجان طلبی زاکرمن در این پژوهش شرکت کردند. روش نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای بود. نتایج: برای تحلیل داده های پژوهش ضریب هم بستگی و تحلیل رگرسیون به کار برده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین رفتارهای پرخطر و دلبستگی به والدین 0.186- =r و هیجان طلبی 0.364= r رابطه معنادار وجود دارد. از بین متغیرهای پژوهش جنسیت، تجربه طلبی، بیگانگی با مادر، فقدان بازداری، سن مادر و بیگانگی با دوستان قادر به تبین 28.2 درصد از واریانس رفتار پرخطر بودند. بحث و نتیجه گیری: هرچقدر نمره آزمودنی ها در دلبستگی به والدین بیشتر باشد، نمره رفتارهای پرخطر کمتر می شود. از طرف دیگر با افزایش نمره هیجان طلبی ، رفتارهای پرخطر نیز بیشتر می شود.